نسیم زمزمهکنان:
گلهای رازقی
بوی تو را دارند!
#لیلا_طیبی (رها)
--در باغچه،
--در باغ،
یا جنگل؛
هرجا که پا بگذاری
درخت احساسم،
--پوست میترکاند!
#لیلا_طیبی (رها)
استاد بانو، "شجیعه شجاع کریمی" مشهور به "علوی مقدم" پایهگذار ادب استان هرمزگان و عضو انجمن ادبی ایران در سال ۱۳۱۷ متولد شد.
غریبانه پرسه میزنم،
در کوچههای شهر...
هیچ چیز آشنای من نیست؛
جز:
[غم هزار سالهی تو]!
#لیلا_طیبی (رها)
بانو "منیر مهریزی مقدم" رمان نویس ایرانی است که تاکنون حدود بیست عنوان کتاب نوشته است است. او زادهی ۱۳۴۷ در سبزوار در میان خانوادهای پر جمعیت بود و بعدها در مشهد ساکن شد. مهریزی فرزند هفتم خانواده بود.
علاقهاش به خواندن ارثی بوده که از پدرش برده بود؛ پدرش که شش کلاسِ آن زمان سواد داشت و بیشتر اوقات فراغت خود را با کتاب خواندن میگذراند.
آن اندازه که به کتاب خواندن علاقه داشت، به درس خواندن کِششی نداشت و بنا به سنتهای خانوادگی و فامیلی که اعتقادی به درس خواندن دخترها در سطوح بالا نداشتند، قبل از گرفتن دیپلم در سن ۱۸ سالگی (سال ۱۳۶۵) ازدواج کرد. ذهن جستجوگر و خیال پردازش باعث شد، پس از ازدواج و با تشویق همسر، نخستین کتابش با عنوان «پارسا» را در سال ۱۳۸۶ را در سبک عاطفی - اجتماعی منتشر کند.
هفت قدم اول را در عرصه نویسندگی را با نشر علی پیمود. کتابهای (پارسا، ساحل آرامش، یاسمن، همراز، غریبه آشنا، آتش کینه و همدم خاطرهها) که موفقترین آنها «غریبه آشنا» بود را با همکاری نشر علی منتشر کرد و سپس به نشر شادان پیوست.
شب آفتابی، غروب دل، کوچه، مدارا، هویت، انعکاس، بیوفا، داغ عشق، فال و مرهم، عناوین دیگر کتابهای زندهیاد منیر مهریزی مقدم هستند.
ایشان در دوم شهریور ۱۴۰۰ خورشیدی، در ۵۳ سالگی بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
استاد "یونس رضایی" فوق لیسانس علوم سیاسی و از شاعران به نام و صاحب سبک در زبان کُردی و ساکن بوکان است.
پرندهای خستهست.
--نه میل کوچی وُ،
نه دلی برای ماندن...
خراب باد آشیان سینهام
غمت را ماندگار کرد!
#لیلا_طیبی (رها)
بانو "شعله ولپی" شاعر، نویسنده، مترجم ادبی و زبانشناس ایرانی در ۱۵ اسفند ۱۳۴۰ خورشیدی برابر با ۶ مارس ۱۹۶۲ میلادی، در ایران به دنیا آمد...