نیلوفر فرزام
مهربانو "نیلوفر فرزام"، شاعر لرستانی، زادهی سال ۱۳۵۶ خورشیدی، در شهرستان دورود است.
نیلوفر فرزام
مهربانو "نیلوفر فرزام"، شاعر لرستانی، زادهی سال ۱۳۵۶ خورشیدی، در شهرستان دورود است.
وی که در قالبهای غزل، مثنوی، سه گانی و سپید به لری و فارسی، شعر میسراید، در دههی هشتاد به عضویت انجمن ادبی شهرستان دورود درآمد و در جشنوارههای مختلف استانی و شهرستانی شرکت نمود و عناوینی چند بهدست آورد.
از ایشان تاکنون دو کتاب مستقل، یکی مجموعه شعر "نیلوفر کبود" (اشعار فارسی) و دومی به نام "هنام کو" (به گویش لری لهجه مینجایی) توسط انتشارات سارات به چاپ رسیده است.
همچنبن ایشان در چندین مجموعه شعر مشترک به اسامی زیر حضور داشتهاند:
- دو خط عاشقی
- طلایه داران غزل معاصر (دو جلد)
- یلدای امسال کنارم باش
- بانوی شعر (برگزیدهی آثار شاعران انجمن بانوی شعر لرستان)
- دایرهالمعارف شاعران
و...
┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
◇ نمونهی شعر لری:
(۱)
دَسِم پَتی و پا سی رهته نارم
میگوت هام ز خیالت سر دِرارِم
مِ خوم پیت هردمه د دَس و پا خوم
سیچی ها تَش بنی و حال زارِم.
(۲)
آساره تا آساره رد پاته
لیشگ اَفتو مَنی او سا تیاته
چی گل تا وا مِوا لُوات وِ خَنَه
شُوم روز و روزم او سا تیاته.
(۳)
تو خنسی دلم وا بی ستینم
دل دُوشمِ ز غم تا بی ستینم
مهام چی بید مجنون سر بونم هار
که دونیا مِ تو تنیا بی ستینم.
(۴)
چه شوگار درازی داروم اِمشو
مَهه مهمون نوازی داروم امشو
خیالوم با خیالت ایکنه جنگ
دلِ چار چوله بازی داروم امشو.
(۵)
هنام کو هنارس باهارم تونی
اَیَر بیقرار بام قرارم تونی
اَیَر سر نیام و سر زونییام
با چوو پشت شونِم، برارم تونی.
┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
◇ نمونهی شعر فارسی:
(۱)
غزل بانو بیا چشماتو وا کن
بزار جمع شه بساط درد و دوری
تموم غربت من هم همینه
که بم میگن خدایی تو صبوری
دل میخواد یه روز صبح خروسخون
صداتو بشنوم باز از تو خونه
دو تا چایی و یک شاخه نباتو
ببینم توی سینی بیبهونه
غزل بانو هنوز یادم نرفته
که دستات بوی نون تازه میداد
دلم روزی که موهامو میبافتی
دلم لبخند و عطر پونه میخواد
دلم میخواد دوباره مثل اون روز
بگی دختر جلو پاتو نگاه کن
بگم موهام منو کرده کلافه
بگی آماده کن، شال و کلاه کن
بریم با هم تو باغی که بهشته
تو گفتی سقف آبی دوست دارم
تو گفتی دخترا با مو قشنگن
میگفتی مو شرابی دوست دارم
غزل بانو دو تا گیس بلندت
که روی شونه هات آویز میشد
کلاه مخمل پولک نشونت
که رنگ قصهی پاییز میشد
هنوزم یادمه عطر نفسهات
کسی مثل تو رو پیدا نکردم
تو رفتی بعد تو من موندم و دل
دیگه من رو با هیشکی ما نکردم
غزل بانو هنوزم تو زمستون
دلم میسوزه از درد نبودن
هنوزم هیچی و هیچوقت نمیگم
منو اشکام به رسوایی کشوندن
غزل بانو تهش من موندم و تو
تویی که قاب عکست رو به رومه
تویی که اسمتو هر کی میاره
تموم اعتبار و آبرومه
غزل بانو تهش من موندم و تو
بیا تا سر بزارم روی شونت
بخونی دختر زیبای شبنم
لا لا کن تا بیاد ماه توی خونت
"لا لا کن دختر زیبای شبنم
لا لا کن روی زانوی شقایق
بخواب تا رنگ بیمهری نبینی
تو بیداریه که تلخ حقایق".
(۲)
دست به تنهایی این زن نزن
بر تن این شایعه دامن نزن
من خودمم خرمنی از اشک و آه
شعله به خلوتگه خرمن نزن
سخت شدم در پس و پیش زمان
طعنه به سر سختی آهن نزن
کوهم و خورشید سر دست من
خاطره ام را تن هر تن نزن
گوش کن این صاعقه آبستن است
نقش خودت را تو به مردن نزن
حال که مردانگی ات سرسری ست
دست به تنهایی این زن نزن.
(۳)
وقتی عاشقانههایم را
کنار پنجره میپاشم
خیال تو
گنجشکی میشود
که لابهلای موهایم
لانه میسازد.
┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
◇ نمونهی سهگانیها:
(۱)
نام تو بسم الله الرحمن الرحیم است،
با ذکر نامت،
شیطان، همان عبدالرجیم است.
(۲)
در هوایی پر از توهم و اشک
مات این بازیٍ پر از رنگم؛
با خدای ندیده در جنگم.
(۳)
سالهای کودکی
رفت و قد کشیدهام،
روی قد خویش مد کشیدهام.
(۴)
بر لبت شکوفههای ترد یاس،
خندههای ماندگار میشود؛
پلک میزنی، بهار میشود.
(۵)
از عشق میلرزم،
از غصه لبریزم؛
من برگ پاییزم.
(۶)
من مجابت میکنم؛
ای همیشه بهترین،
ریشه دارم در زمین.
(۷)
سردردهایم را به فال نیک میگیرم،
نه قهوه میخواهم نه چایت را؛
از گردنم بردار پایت را.
(۸)
نگاه کن به عشق من!
جوانه میزنم ولی
تو را خدا تبر نزن!
(۹)
عشق میروید به روی شانهام!
شاخههایم میرسد تا ماه و بعد،
میپرد از شوقِ مه، پروانهام.
(۱۰)
آن کبوتری که جلد بود،
روی بام دیگری نشست؛
باورم به بال و پر شکست.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی
┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
سرچشمهها
https://t.me/newsnetworkraha
https://t.me/mikhanehkolop3
https://t.me/leilatayebi1369
https://t.me/rahafallahi
@Newsnetworkraha
@shahkarhayesegani
@anjomanhafez2rud
@niloofarfarzam_3
@nilofar.farzam
و...
